دفتین و انواع آن

دفّه (دفتین ، كركیت ، كلوزار، دستوک )

همه این اسامی به وسیله ای خاص اطلاق می گردد كه وظیفة آن كوبیدن گره های فرش و همچنین پودهای آن می باشد. دفّه از نظر فرم و ظاهر درانواع مختلف ساخته می شود، اما كارآیی همگی یكسان است و تفاوتهای موجود به نحوی مرتبط باسنت های بافندگی نزد اقوام مختلف می باشد. قسمت اصلی دفتین تیغه های آن است كه مركب ازتعدادی تیغة فلزی می باشد. قسمت جلوی تیغه ها كمی باریكتر و تیزتر است تا به راحتی در داخل تارهای فرش فرو رود. دستة آن نیز ممكن است چوبی یا فلزی باشد كه به طرق مختلف مانند كاملاًعمود، مورب و یا كاملاً صاف به تیغه ها وصل می شود.

در میان دفتین های قدیمی نمونه هایی نیز دیده شده كه تمام آن از جنس چوب بوده است . البته دفتین های چوبی عموماً برای بافت سایر دستبافتها نظر گلیم كاربرد داشته است كه البته ساخت آنهاتقریباً به فراموشی سپرده شده است . در میان دفتین های متداول در قالیبافی امروز ایران ، گروهی كه درتبریز استفاده می شوند و به دفتین تبریزی شهرت دارند از نظر حجم و وزن سبك ترین و كوچكترین دفتین های ایران هستند و دفتین های مورد استفاده در اصفهان حجیم ترین و سنگین ترین دفتین های مورداستفاده در ایران می باشند.

دفتین انواع مختلفی از کوچک برای بافت های ظریف - متوسط برای بافت معمولی - و بزرگ برای بافت های ضخیم و ................ دارد

به علت اینکه پس از دفتین زدن بافت ما فشرده و کوچک می شود باید طول کار تقریبا دوبرابر طرح اولیه باشد تا بعد از دفتین زدن یا فشردن وقتی پودها جمع و فشرده شوند طرح به مقدار مورد نظر برسد.